Przedszkole Samorządowe w Małkini Górnej
POMOC PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA
GODZINY PRACY NAUCZYCIELI SPECJALISTÓW:
Pedagog specjalny : mgr Marta Sierota
Pn: 7.30-12.30
wtorek: 13-16.00
środa: 12.00-15.00 (szkoła)
Logopeda: mgr Malec Wioletta
Psycholog : mgr Justyna Sulewska
Wt: 8.00-12.00
śr.8.00-12.30
czw.7.20-10.50
pt: 8.00-10.00
Pedagog : mgr Jolanta Rydzewska
Pn: 8.30-10.30
śr: 8.00-9.00
pt: 8.00-10.30, 13.30-14.30
Terapeuta SI: mgr Tyszko Ewa
Rewalidacja: mgr Michalina Kucharek
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu
1. Przedszkole organizuje i udziela dzieciom pomocy psychologiczno-pedagogicznej polegającej na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych
i edukacyjnych dziecka oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych dziecka, wynikających w szczególności:
1)z niepełnosprawności;
2)z niedostosowania społecznego;
3)z zaburzeń komunikacji językowej;
4)z choroby przewlekłej;
5)ze zdarzeń traumatycznych, sytuacji kryzysowych;
6)ze szczególnych uzdolnień;
7)z niepowodzeń edukacyjnych;
8)z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową dziecka i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego, kontaktami środowiskowymi;
9)z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą;
10)z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
11)ze specyficznych trudności w uczeniu się
2. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana dzieciom w toku bieżącej pracy przez nauczycieli oraz w następujących formach:
1)zajęć rozwijających uzdolnienia,
2)zajęć specjalistycznych:
3)korekcyjno-kompensacyjnych,
4)logopedycznych,
5)terapeutycznych,
6)porad i konsultacji.
3.Pomoc psychologiczno-pedagogiczną organizuje Dyrektor przedszkola.
4. Dyrektorpisemniezawiadamiarodzicówopotrzebieobjęciadzieckapomocą psychologiczno -pedagogiczną.
5.O ustalonych dla dziecka formach i okresie udzielania dziecku pomocy psychologiczno- pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, Dyrektor informuje pisemnie rodziców dziecka. W przypadku dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, okres udzielania pomocy i wymiar godzin uwzględniane są w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym.
6.Objęcie dziecka zajęciami specjalistycznymi, terapeutycznymi, psycho- edukacyjnymi wymaga zgody rodziców.
7.Przedszkole udziela także pomocy psychologiczno-pedagogicznej rodzicom dzieci oraz nauczycielom. Pomoc udzielana w przedszkolu rodzicom dzieci i nauczycielom polega na wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla dzieci.
8.Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla rodziców i nauczycieli:
1)porady;
2)konsultacje;
3)warsztaty;
4)szkolenia.
9.Zasady udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu:
1.korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu jest dobrowolne i nieodpłatne;
2.pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu udzielają dzieciom nauczyciele, wychowawcy w toku bieżącej pracy oraz specjaliści wykonujący w przedszkolu zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
10.Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu może być udzielana z inicjatywy:
1)Dyrektora;
2)rodziców dziecka;
3)nauczyciela, wszczególnościwychowawcy i nauczycielaprowadzącegozajęcia specjalistyczne;
4)pedagoga, pedagoga specjalnego, logopedy,psychologa, poradni psychologiczno - pedagogicznej lub innej poradni specjalistycznej.
Artykuły
15 września 2023
Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej, osiąganie dojrzałości szkolnej i w końcu nauki w szkole to bardzo ważne etapy w życiu dziecka, bywają jednak stresujące zarówno dla ucznia jak i jego rodziców. W tym czasie może nasuwać się do głowy wiele pytań, na które rodzic czasem nie potrafi sobie sam odpowiedzieć. Niekiedy pojawiają się wątpliwości czy przebieg rozwoju pociechy przebiega prawidłowo. Czy dziecko powinno już przestać wybuchać płaczem i zacząć panować nad emocjami. Czy powinno już zacząć mówić, mówić płynnie i wyraźnie? Czy to źle, że wciąż nie potrafi skupić uwagi na zajęciach, wciąż przeszkadza i dokucza innym? Może powinno już interesować się czytaniem i pisaniem? Może mu przejdzie, wyrośnie, dojrzeje
Tego typu wątpliwości zdarzają się większości rodziców i świadczą o tym, że z troską obserwują oni postępy i trudności swoich pociech. Nie zawsze jednak samodzielnie potrafią określić, czy te wątpliwości mogą faktycznie świadczyć o problemie dziecka. Jednakże świadomy rodzic, to taki, który bacznie obserwuje zachowania swojego dziecka, słucha sygnałów płynących z otoczenia, z przedszkola, szkoły, wyciąga wnioski i potrafi zareagować w odpowiednim momencie. Ważne by nie pozostawać na etapie podejrzewania problemu z nadzieją, że ustąpi , należy weryfikować niepokojące objawy u osób posiadających wiedzę na temat prawidłowego rozwoju dziecka.
Gdy zaobserwuje się coś niepokojącego w pierwszej kolejności należy zgłosić się do wychowawcy, czy nauczyciela, z którym dziecko ma najczęstszy kontakt i skonsultować swoje wątpliwości. Być może zamartwianie się jest zbędne, jest jeszcze czas by osiągnąć daną sprawność. Jeśli jednak nauczyciel ma podobne spostrzeżenia, należy sprawę omówić i wspólnie wybrać drogę rozwiązania sytuacji. Nie zawsze będzie potrzebna wizyta u specjalisty czy w poradni psychologiczno- pedagogicznej. Większość problemów można rozwiązać wspólnie z placówką, podążając za wskazówkami nauczyciela, pedagoga, psychologa czy logopedy. Najlepsze efekty widać , gdy rodzic i nauczyciel przyjmują jeden front i wspólnie działają na rzecz poprawy sytuacji.
Jeśli problem jest bardziej złożony, potrzebna może być wizyta w poradni- psychologiczno pedagogicznej. Zazwyczaj z inicjatywą wychodzi nauczyciel, proponując rodzicowi taką formę pomocy. Zdarza się tak w sytuacjach, gdy dostępne nauczycielowi formy pomocy dziecku zawodzą, sygnały wysyłane przez dziecko pozwalają podejrzewać zaburzenia prawidłowego rozwoju, niepokojące są wyniki obserwacji dziecka prowadzonej przez nauczyciela lub co zdarza się najczęściej dziecko nie wykazuje się dojrzałością do podjęcia nauki szkolnej. W takiej sytuacji najlepszym rozwiązaniem jest zaufać nauczycielowi, jako osobie kompetentnej i przygotowanej do tego, by wychwytywać nieprawidłowości w rozwoju społecznym, emocjonalnym, poznawczym czy nawet fizycznym dziecka. Propozycja wizyty w poradni wysunięta ze strony nauczyciela zawsze ma na celu dobro dziecka i troskę o jego prawidłowy rozwój i funkcjonowanie w zarówno w placówce jak i najbliższym dziecku otoczeniu.